|
| |
| |
| |
Prognosticatie van den allendighen jare 1578.
Peste, dieren tijt en bloetsturtynghe groot
Dreeght God ons te zenden, sonder lanck verdragh,
Waer duere menigh duysent sullen commen in den noot:
Dus elck betere zijn hooft, eer op den hals compt den slach.
Den teerlynck es geworpen,
Ghy, herders, die van uwe schaepkens zijt gheweken,
Ghy, regierders van landen, steden en dorpen,
En willet up uwe ondersaten niet wreken,
Noch oock ons goet vermaen verworpen,
Nochte versmaden dat u hier wort vertelt;
Maer slaet dese waerschuwynghe gade
Want dit doet al bloet en ghelt.
Twee croonen in Europa zeer hooghe verheven,
Die sullen beven van dees doots benauwen;
Waer deur menigh herte in drucke sal leven,
't En baet gheen kaermen, zuchten noch beven;
Want de bruyt sal den vremden bruydegoom trauwen.
| |
| |
Princen en graven sullen werden slaven;
Willen zy altijts meer draven
Naer groote ghiften en gaven
Dan 't gemeente te helpen uut aenstaenden noot.
Want den eerden pot in 't vier zoo versteent;
Deur al te langhmoedighe patientie
Zal yser, stael, gaut (wie sau 't hebben ghemeent?)
Breken, ja, bryselen, dat 's der sterren intentie.
Want daer ghierich bedroch ter tafel es gheseten,
Met bloedich ghewelt en hartneckighen nijdt;
Wie can daer een goede maeltijdt eten?
Oft in 's doots vreese wesende verblijdt.
Daer dobbel van herten oock heeft regiment,
Met geveynsde heilicheit, twee quade ghenooten;
Wie zaude daer willen, sonder te zyne gheschent,
Cuenen oft mueghen 't secreet zijns herten ontblooten.
Daeromme die wilt al dit druckelick jaer
Zijn zonder vaer, en ontgaen alle allenden,
Dat hy doe penitentie van zijn boosheit swaer,
Dat 's Gods begheerte, ic seght u claer.
Zoo sal hy u een salich eynde senden.
Ende bidt voor my, leser vercoren,
Dat ic in den utersten noodt magh horen,
Als ic sal moeten van hier scheeden,
Het welcke dien moordenaer, die was verloren,
| |
| |
Uut Christus mondt, lief was om horen:
‘Heden sal ic uwe siele met my leeden.’
Flandriae regionis quondam opulentissimae
οφνως ,
O Vlaenderlandt, ghy schoone landauwe,
Trect aen den rauwe, het es meer dan tijt;
Want van alle zyden sal men u benauwen,
En uwe palen aenschauwen om u te doene spijt;
Al uwe vrucht en jolijt sal, sonder respijt,
Corts zijn gheworpen, vreesic, onder den voet.
Luttel vrienden zuldy vinden tot u behoet,
Wees dit wel vroet, ic seght u claer;
Wilt u sterck maken, dit ellendich jaer,
Om teghen alle uwe vyanden te stryden,
Die zoucken te verblyden in uwe schade en lyden;
Want ghy alleene zijt tot roof uutghecoren,
En u aenstaende desolatie es nu gheboren,
Alleene die bruut om wie zullen danssen
Vele vremde vorsten, heeren en hanssen.
Wee boven wee u, ghy hooft ghepresen,
Zeer hooghe gheresen in het vlaems prieel.
Laet al uwe leden in ruste wesen
Dat zy moghen ghenesen, zonder eenich crackeel;
En wilt se bystaen, met allen voordeel,
Noch niet laten vergaen, noch vallen in handen
Van hare vyanden, dat ware u schanden;
| |
| |
En valt se gheen partye, maer helpse beschermen.
Ghy leden, wilt oock uws hoofts ontfermen,
Ende niet jeghen-schermen, maer bystant doen;
Wilt dit bevroên ende u beste doen
Om elcanderen te helpen in aenstaenden noot;
Want van alle zyden sullen vyanden groot
Uwe palen besprynghen, 't en zijn gheen fabulen;
Een ghestadich hooft maect de leden invariabile.
Blijft dat hooft altijt de leden ghetrauwe
Zoo sullen oock de leden het hooft bystaen,
En met goeder trauwen, niet licht verflauwen,
Anders sal 't al zeer qualick gaen;
Want den vyandt hem verblyden zal, zydy belaên.
Hy souckt brant en moort, dit wel aenhoort,
Overal te stichten, vint hy u discoort;
En moght hy vernemen twist onder u allen
Dan soude hy met list en cracht in u landt vallen;
Berghen, dallen, dorpen, steden en casteelen
Den vremden uytdeelen, en maken parcheelen
Van al dat hy vindt, met bloet-verghieten;
Groot en cleene willen brynghen te nieten
't En zy dat God bescheerme zijn kinderen;
Want die met God vecht, niemant en magh hem hinderen.
Maer ic vreese, eylacen! dat 't hooft sal bezwijcken
De leden, en zoucken die te brynghen t'ondere;
Want de hooveerdye es te groot t'allen plaetsen en wijcken,
| |
| |
Ander boosheit derghelijcken, dus en is 't gheen wondere,
Al naecken die plaeghen groot, die niemant bysondere
Zal cuenen ontvliên, want de handt des Heeren
Die sal ons van allen houcken verseeren,
Zijn strafheit vermeeren, want hy berooft heeft
Dat hooft van zijn wijsheit, dus onghetroost sneeft
Al het ghemeente in drucke ende lyden swaer;
Want het hooft sal willen afbyten, dat 's claer,
Den staert, die dat niet sal willen lyden;
Maer sal in 't hooft zijn fenijn, zonder verblyden,
Schieten, dus zal 't lichame, al t'eenemale
Van hem selven vernielt zijn, ter eeuwigher quale.
Dus, ghy princelicke heeren en catholijcke herten goet,
Weest voor uwe smerten vroet, bidt God om gratie,
Dat de desolatie, hy van ons verperten doet;
Laet syncken den hooghen moet, ter deser spatie,
Schuwet defamatie, doet consolatie
Elcanderen en bystant in dusdanighen noot.
Elck keere hem af van alle zijn boosheit groot;
Want die allenden groot en sal God niet minderen,
't En zy dat wy ons, als onderdanighe kinderen,
Zyne dreeghynghe nemen ter herten coene,
En elck hem vermyde van boosheit te doene;
Anders sal voorwaer de roede up gheheven,
De boose doen beven en straffen zijn leven,
Met alderande allende en plaghen groot;
Die in Gods vreese leeft es vry van teghenstoot.
| |
| |
Den schicht van te vooren langhe verwacht
Zal min den mensche hinderlick wesen
Dan die haest opcompt onbedacht;
Want qualick men danof can ghenesen,
Dus elck hem wapene, met patientie,
Om Gods intentie t'ontfanghen in 't vroede;
Want al zijn castydynghe met rype scientie
Wort al beschict tot onsen behoede.
Moet qualick ghenaeyt zijn,
En dat qualick gheroct es
Dat ooc al qualick es begonnen,
Hoe sal dat moghen wel volhent zijn?
't En moet al gheschent zijn,
't Beghinsel, middel en d'ende.
Dus wee den snydere en die 't ghenaeyt heeft,
En die 't al beroct heeft,
En dynct dat af te spinnen;
Want u gaerne veel te cort was
Van den eersten beghinne;
Ghy had ooc veel te quaet vlas,
Om goet gaerne af te spinnen.
Dus wacht u van Gods recht,
Schuut in tijts de ellenden;
Want die teghen God vecht
Zal God zijn plaghen zenden.
|
|
Auteursrechtvrij