Pogen. Jaargang 2

[p. 305]

[Nummer 9]

Vers

Ik zou willen zijn
als een toren tussen de sterren stilte ademend rondom;
dan plots
in 't midden van de nacht
alarm luiend alle bezeten klokken
de aardlingen wakker donderend
die opzitten gaan en spoken horen jachten door de straten.
O, rusteloos roepen
en in mijn stem alle verschrikkingen der wereld:
noodgehuil uit de filmhel van brandende stad,
middernachtelike overval
barbarenhorden met brandfakkels doorrennen de stad,
eindelik eindelik
de donderende komst van 't oordeel
en de Richter....

Niets is dan dit weinige:
de stilte waarin we samen luisterden naar de wind buiten
en de vlinderwiek van je adem 's nachts op m'n borst,
de begeerte van onze lippen en handen
en je haren die even waaien over je ogen:
wolkenflarden die verbranden in 't licht van 'n vuurtoren.

PAUL G. BAUDUIN