Poëziekrant. Jaargang 18



[pagina 48]
Remco Ekkers De man op de berg Hij die de maat van alle dingen leerde kennen in de woestijn stond op de kale berg uit te kijken over de rivier en het groene land. En wij stonden daar, millennia later, en zagen in de nevel de stad het land waar we niet konden komen en wisten zijn graf niet gevonden door de gravende Franciscanen. Maar de woorden klonken na uit de mond van een Duitse man die de bijbel als gids mocht lezen. Hij keek weg van het papier in de onbereikbare diepte.
Tempel en mes Een mes in een groef onder de pilaar en je ziet het mes bewegen meedeinen met het ritme van de steen, zelfs met je hand kun je de kolom voelen wegen zodat een beving van de aarde opgevangen wordt, hoeveel al sinds de tempel werd opgericht? De jachtgodin verloor het van de tijd. Langzaam verbrokkelde haar tempel tot ruïne en hingen de pilaren uit het lood, maar ze vielen niet.