Poesje Mies

[p. 9]

Vertelling van een stout Poesje.

MIJN moeder had boven in de kast een pot met heerlijke gelei.
Ze zei, dat ik er niet aan mocht komen, maar toen ze sliep,
Klom ik er stillekes bij.
Ik snuffelde de bovenste plank nauwkeurig na,
En vond die lekkere pot met gelei weldra.
Ik snoepte en smulde, zooveel ik maar wou,
En wist niet hoe gauw ik het in mijn mondje stoppen zou.
Ik voelde de gelei langs mijn bekje loopen,
Maar op eens, o wee! ging de kamerdeur open.
En mijn moeder kwam binnen en moest me daar zóó betrappen,
En voor straf heeft ze me nooit meer gelei laten happen.

[p. 10]

 

's Morgens acht uur, prompt op tijd,

 

Zijn de poesjes aan 't ontbijt.

 

Moe bedient met vlijt'ge hand,

 

En papa, die leest de krant.

 

 

 

Als er melk op tafel staat,

 

Weet mamaatje haast geen raad,

 

Pa zegt met een boos gezicht:

 

‘Kinders, houdt je mondjes dicht!’

 

 

 

Doen de poesjes al te stout,

 

Wordt gehuild en gemiauwd,

 

Eén, twee, drie! dan gaan z'in bed,

 

En 't is uit weer met de pret.