Passionate. Jaargang 12

[p. 40]

[Mijn rug is recht en zal niet breken]

mijn rug is recht en zal niet breken
jij bent niet de enige met een goddelijke ambitie

zo vaak heb ik gewankeld op mijn benen onderschat
me niet fladder als een vlinder steek als een bij

zo vaak heb ik een bloedneus te verduren gekregen
de smaak van oxiderend ijzer in mijn mondholte

ik zal voor elke druppel dampend bloed
een klinkende zilverling innen

ik zal zijden pakken dragen een gleufhoed en een marmeren wandelstok
aan elke arm een onweerstaanbaar sexy model met nylonkousen

ik zal dollartekens op mijn kont hebben getatoeëerd
die jij mag kussen

er moet nog zoveel gebeuren voor ik weer
langs jouw deur zal paraderen

mijn bombayé bombayé toekomstserenade

deze situatie heeft wel wat van een bokswedstrijd
alleen zijn er geen touwen geen rondemissen geen gong
geen scheidsrechter en ben ik niet van plan mijn handdoek
in de ring te werpen

[p. 41]

 

mijn koude hersentjes werken traag een gletsjer die het verleden

 

langzaam en onverbiddelijk bedekt met tonnen ijs in dit paleis bewust

 

zonder trui kachel en jammerlijk jou waar leven een overlevingsslag

 

expeditie robinson in het pleistoceen is geworden het moet zijn want

 

 

 

misschien was het niet veel maar ik gaf je alles

 

wat ik bezat toen jij siebert de huiler was ik de knuppel

 

sloeg ik je uit het ijs wenste jij gered je vacht geföhnd

 

ik blies een cycloon gaf je ijsjes ik was je stijve captain iglo

 

die je in driedelig pinguïnpak de gouden visstickstaven

 

op zilveren schalen bracht en hoewel ik jouw tegenpool was

 

vond ik niet wat jij vond dat ons samenzijn schots en scheef

 

trok verlangde ik enkel jouw glanzende huid in mijn villa

 

kakelbont zocht jij de rest van de wereld met jeugdig ongeduld

 

vertrok jij en belandde alweer snel in het duister onder het ijs

 

mis ik de warmte van je vacht zie ik enkel je starende lodderogen

 

 

 

de wolfshonden zijn weggelopen de arrenslee vertrapt door ongelikte

 

ijsberen worstel ik in eigen ijstijd tot het eind want zo moet het zijn

[p. 42]

Psychopretpark aflevering dertien
de achtbaan met dodelijke val

 

goederen die ik thans misselijkmakend verlang

 

zijn niet verkrijgbaar in de betere boetieks

 

de geur van jouw verse zweet in dat minieme

 

zomerjurkje de afdruk in het gras waar je lag

 

 

 

goederen die ik thans misselijkmakend verafschuw

 

zijn voor de graai in ieder afgestemd warenhuis

 

alhier in het centrum of elk ander centrum te halen

 

met name die scherpe koopjesschaar waarmee ik jou

 

 

 

zullen we nu net alsof doen dat het weer zomer

 

jij net wakker ik de koffie al gezet en wij zo naar

 

het park dan is het net alsof de zon nooit onder

 

ik even niet en jij niet

 

 

 

de hond snurkt zuchtend in zijn mand ik ga

 

naast hem liggen en een perverse gedachte

 

schiet door mijn met jouw lijf gevulde kop

Daniël Dee

Vierendeel verschijnt op 1 juni bij uitgeverij De Geus

[p. 43]

beeld Anne-Meike van Willegen