Daniël Dee
Open brief aan J.A. Deelder
where art thou now
ik weet niet of ik recht van spreken heb woon al vijf jaar niet meer in Rotterdam en daarvoor op Zuid maar ik was dichter zelfs voor ik gepubliceerd had en dat idee werd bevestigd eind vorige eeuw toen men nog enkel kiezen kon uit paprika of naturel chips en de tv nog geen RTL Veronique kende maar een degelijke documentaire toonde over het gevangeniswezen waarin gedetineerden verklaarden hoeveel troost ze putten uit bijvoorbeeld blues on tuesday en de schrijver dezes verklaarde dat dat wel het minste was daar die lui anders niks hadden en ik mijn vader vroeg wie dat was met die zonnebril en mijn vader sprak dat is de nachtburgemeester die dichter spoort niet jongen ik zeker wist dat ik dat wilde want dat was vele malen beter dan Bassie en Adriaan of de andere crap die wij als kinderen kregen voorgeschoteld dit was andere koek als het ware spacecake avant la lettre en op de middelbare school verhaalde de lerares Nederlands over de scene van Van Doorn Vinkenoog en Deelder die overal lak aan hadden terwijl haar rokje weer eens onbekommerd omhoog kroop wat toen even niet boeide want haar woorden over het volgen van de eigen weg telden daarom was het dat de eerste bundel die ik kocht moderne gedichten was die vervolgens verdween in de graaihanden van mijn zus die die bundel weer schonk aan haar vriend die haar uit dank direct douwde met kind en zo heeft iedereen zijn eigen maakbare Deelder feit blijft dat mijn bron daar ligt en niet kapot te krijgen is en er zijn meer overeenkomsten gin tonic is ook mijn favoriete drank ook ik heb de schurft aan de tandarts ik ben laatst voor het eerst in zeven jaar geweest kostte me direct duizend euro voorts kan ik melden dat ook ik niet vies ben van het verdienen van bakken met geld derhalve is mijn vraag aan u wat zegt u ervan als wij komend seizoen de theaters bestormen met vereende kracht Deelder & Dee grote en jonge god Don Corleone en zijn zoon Michael Obi-Wan Kenobi en Luke Skywalker zie de neonverlichting van zes bij twaalf al voor me ik wil desnoods wel in een soort voorprogramma mij komt het perfect uit want ik was toch al van plan om terug te keren naar Rotterdam