Passionate. Jaargang 8

[p. 32]

Poetry 2000

Het was in mei '69,
de Dordtse versie van
Poëzie in Carré, met:

Bernlef

Buddingh'

Jan G. Elburg

Campert

Vinkenoog

Gust Gils

Schierbeek

Wim de Vries

en Johan van Doorn die

toen nog gewoon

The Selfkicker was.

En ik, presentator van
zeventien jaar,
die het waagde om tot slot
een eigen vers te brengen.
Iets over een bezwangerde non
die als een vuurstorm
het minitheater met zijn
veertigkoppige publiek
zou elektriseren.

Het tempeest bleef uit, maar
ik had mijn hoop nog gesteld
op de plaatselijke krant,
die de andere dag bol stond
van een belangstellend zwijgen.

Een avond om te gedenken,
dacht ik gisteren op het slotfeest
van Poetry.
De salsa swingde
en in de menigte
deinde hier en daar een coryfee.
Ik zag het aan vanaf de tweede rij,
nog steeds zeventien en gulzig.

Iemand droeg een bord naar binnen
met een dichtregel erop:
De tuin van Floor is 's zomers
altijd open.

Ik zag, hoe het van de regen
glom.

Nog vervuld van een weldoordronken nach
speurend naar een vroege snackbar,
een truckerstent desnoods.
Wat flarden mist zoals 's morgens niets
iets voorstelt.

Dreinende regen op de motorkap,
een omgetrapte afvalbak,
als eerste opluchting de stank
van zweetvoeten en pis.

Na een halve dag slapen de lege woorden
van een Antwerpse hoer.

En jij maar van hartstocht dromen.

[p. 33]

Doodsangst

 

Doodsangst, dat is

 

niet het doven van je zintuigen,

 

het laatste licht zien

 

en dan wat?

 

Nee, meer het machteloze zicht

 

op slangen, klemmen, een infuus

 

of erger nog: een ongeletterde aap

 

in het bed ernaast.

Kees Klok