Passionate. Jaargang 7

[p. 43]

De basis van het spel

Onze spelen zijn ons leven en
iedere wedloop is een levensloop;
een koers, een match die moet volbracht
een wedren van de ochtend tot de nacht
een strijd tussen twee gaten en wat lijnen

met een eind dat aansluit op de start
waarbinnen men in scherpe zin de tijd,
de punten telt en met een laatste bel-
of fluitsignaal het oordeel velt. Op de
tribune en daarbuiten wacht men af:

ben je de gevelde of ben je de held?
krijg je het speldje of krijg je het geld?
wie naar het hoogste streeft zal om
het bitterst strijden. Er is geen keus
het is eronder of erop. Het podium

of de strop.

Wij speelden als de klok sloeg
volle uren, we trapten alle dagen rond
we glommen in het donker als worme
we waren licht en vettig, blind

we wilden wel maar wisten
niet voornaam te zijn
de baard voornamelijk
in de keel. We struikelden
over onze passes, onze woorden
we dribbelden onhandig

als de hormonen in ons lijf
we verzwegen ons geheim
dat roze als een tong lag
in de mond een roofdier
klaar voor de sprong

we streken ons bloed uit
over spiegels. We wisten niet
hoe overwinningen smaakten
hoe het zweet rook onder onze oksels
hoe de liefde eruitzag

we wisten heel weinig van het leven
we wisten heel veel
en met onszelf
geen blijf

Serge van Duijnhoven