Passionate. Jaargang 3

[p. 40]

Postojnska Jama, 1967

De naam staat onder een bewogen foto -
alleen de ervaring van koud water

bleef me bij; een neiging,
ondanks de waarschuwing, mijn hand

naast de boot te laten slepen,
de berg in naar druipsteengrotten

die ontoegankelijk zijn
in mijn geheugen - hoge gewelven

die er mogelijk niet geweest zijn
werden zekerheid zodra het licht uitging

om de duisternis te ervaren, en de oerkreet
bij elkaar te blijven - in de stilte klonk

het alom druipen, drup na drup
van stalactiet op stalagmiet, bekeken

met onschuldige schoolkennis, de vorming
begrepen tijdens de les, de woorden onthouden -

uit het massief druppelt de herinnering
zich naar de toekomst - druipsteenformaties

maken het geluid zichtbaar van voor
het ontsluiten, van voor de schepping - afzetting,

ongemerkt meegenomen in het druipen
waar niemand luistert, zo traag,

groeit zich naar zich toe of het zo bedoeld is -
grillige druipsteenzuilen in naamloze kleuren,

nu een herinnering aan vlees - het is niet juist
dat we niet om mogen kijken, al verzuilen we

ons onbenoembaar op onze plaats,
we hebben de keus en daarmee kiezen we ons

op den duur naar ons toe - de foto,
mislukt en bewaard, toont ongemerkt

een vroeg besef van het vergeten
dat zich toegroeit naar het onbekende -

gewelven in het massief,
ontsloten om rond te kijken

op een georganiseerde reis -
ik heb daar in verwonderd.

Jan Dullemond

[p. 41]

Het onbemand lichaam

 

de bedden waarop je bent gaan liggen

 

Kaváfis

 

Lichaam, herinner je dat verlangen,

 

de wanhoop die je hebt uitgestort;

 

herinner je dat toeval, dat stuurloos

 

achteroverlopen in die lange jas,

 

uitgezocht door een mode. Je kreeg alles

 

voor elkaar zonder iets te maken; liefhebben

 

deed je niet met die onbeholpen kracht

 

en je kende haar niet, verlangen dreef je,

 

je kende ze nog geen van allen.

 

Herinner je, wat een belofte,

 

hun lichaam zonder verleden, ogen

 

vol vertrouwen, twijfel die ze in jou

 

niet zagen. Die vrouwen; herinner je,

 

lichaam - je was nog onbemand -

 

de overgave waarmee je in hun verlangen viel.

Jan Dullemond

[p. 42]

[advertentie]

[p. 43]

[advertentie]

[p. 44]