Passionate. Jaargang 3

[p. 30]

De laatste eeuw

De tijd is kort.
Zijn vrijheid uitgekocht
aan tweedehandse sagen.
Zachtzinnig orgelt Orpheus
door mijn levensjaren,
en speelt in 't zicht van de
Potemkin
Vivaldi's ‘Jaargetijden’
op de keien aan de zee.
Een wieg vol twintig-eeuwse fabels,
apartheid en onderhuids verraad
brandt blinde vlekken waanzin
op relaties.
Ze tatoeëren op de tijd
hun voorgelogen onderdanigheid

[p. 31]

 

met scherpe bajonetten.

 

In looppas over lijken!!!

 

De ijzer, de Marne, Stalingrad!

 

In het verstild teater

 

van de ‘poen’

 

begint de ‘Götterdämmerung’

 

haar radio-aktief gebaar.

 

Een halve mensheid

 

koorddanst er uitzichtloos

 

op de graat van honger en ellende.

 

Stilaan breekt

 

de taaiheid van de dageraad

 

doorheen verroeste hekken.

 

De aarde dooit.

FRANS WUYTACK

[p. 32]

[advertentie]

[p. 33]

[p. 34]

[advertentie]