Passionate. Jaargang 3

[p. 28]

Kinderafdeling

voor Geertje

Je hoorde haar dood al grommen
als een boosaardige hond
tussen de ritselende papieren
en de lippen van de dokter.

Het leven loopt laf een blokje
om als zij naar buiten kijkt
en kinderen ziet hollen,
en dollen op de schommels

want binnen, op het grimmig blauw
beweegt schokkend haar levenslijn
aangevreten door vreemde beestjes
die niemand bij name kent.

De tijd loopt trekkebenend
door de gang, hij sart en tart
de eeuwigheid door zijn
dodelijke aanwezigheid

maar als hij weg is
weten we hem wel te vinden

de schoft

Leo Stilma

[p. 29]

De joodse schrijver

Elke nacht,
als de koelkast aanslaat,
schrikt hij wakker en wacht
op het geluid van naderende
laarzen door de slapende stad.

Hij vloekt als een takje kraakt,
bang dat iets hem zal ontgaan.

Hij leeft met vlekken van
het verleden voor zijn ogen,
legt dag en nacht zijn oor op
het spoor van krantenberichten,

en wurgt de onverschilligheid
in gewone gezichten met blote
handen op zijn schrijfmachine.

Leo Stilma