Passionate. Jaargang 3

[p. 64]

Over de auteurs

[p. 65]

Yorgos Dalman '73

is part-time doemdenker en brildragend. Hij publiceerde eerder in De Ruigte, Jijjajij en Mosselvocht. Dit leidde onlangs tot een artikel in een Vlaams-Nederlands cultureel tijdschrift waarin hij een ‘plaag’ en een ‘veelschrijver’ genoemd werd. (Betreffende recensent krijgt spoedig bezoek aan huis - U wordt op de hoogte gehouden.) Verder woont hij, werkt hij, wordt hij oud en gaat hij waarschijnlijk ook wel dood in 's-Hertogenbosch.

Jacob Nederlof '51

woont in Numansdorp en werkt als verslaggever voor de Wegener Huis-aan-Huis bladen. Toch beschouwt hij zich eerder als schrijver dan journalist. Iedere donderdag-middag tussen twaalf en twee is hij met een column te beluisteren op Radio Rijnmond.

Joanan Rutgers '65

is dichter, recensent en literator. In zijn prozagedichten laat hij zich in het bijzonder leiden door gekte en dood. Hij publiceerde in Hollands Maandblad en Maatstaf.

Paul Stronks '68

volgt de eerstegraads lerarenopleiding Tekenen aan de kunstacademie te Utrecht en hoopt deze volgende maand met succes af te ronden. In zijn vrije tijd schildert hij surrealistische portretten waarin hij ironisch commentaar levert op het sexuele leven van de mens. Zijn engelstalige gedicht Burning Deep werd door Nathalie Boogers op muziek gezet en verscheen op de c.d. Waterconcert van Aquarel. Dit is zijn eerste literaire publikatie.

[p. 66]

Peter Swanborn '63

studeerde in het verleden ooit aan universiteit en kunstacademie. Nu werkt hij drie dagen in de week als verkoper van bladmuziek. En voor het overige: hij schrijft gedichten en is de auteur van het maandelijkse essay over poëzie. Hij publiceerde o.a. in De Gids en Mosselvocht.

Ellen Tornend '31

is pas op latere leeftijd met schrijven begonnen - 1989 om precies te zijn - maar heeft desondanks al veel positieve kritieken mogen ontvangen. Ze publiceerde in Opzij, Iambe en Surplus. Op het ogenblik is ze bezig haar beste proza te verzamelen in de verhalenbundel Ik riep en ik zwaaide en ik wilde hollen, maar het was kruipen wat ik deed.

Kees Versteeg '59

is een sociaal bevlogen en geëngageerd Rotterdammer. Vanuit zijn vertrekken op het Noordereiland trekt hij met de pen ten strijde tegen het maatschappelijk onrecht en de machtspolitiek van politici in de grote steden. Binnenkort verschijnt van hem een artikel in het anarchistisch tijdschrift de As. Veel terugkerende thema's in zijn aforismen zijn: god, dood en liefde.

Frans Vogel '35

is al op leeftijd maar dicht met meer vuur dan menig jong Rotterdammer. Zijn column in Circuit is naar de mening van de auteur van deze rubriek bijzonder lezenswaardig. In de nazomer komt zijn dichtbundel Te Gek Moment uit bij het Centrum Beeldende Kunst te Rotterdam.