Passionate. Jaargang 3

[p. 23/L]

Vogelklas

Ik ben een puber in het diepst van mijn gedachten
een kleuter in de krochten van mijn ziel
Een schoolkind dat het nooit heeft kunnen velen
dat het Leven - later dan - zo tegenviel.

Mijn hart een zilvermeeuw besmeurd met olie
de kop geknakt in onbegrepen pijn
Een meeuw voor wie de Vogelklas van Karel
Helaas al lang geen redding meer kan zijn.

Mijn brein verweerd als een bemoste muur
verteerd door alcohol en cocaïne.
Mijn bloed verworden tot een stinkend zuur
Mijn lijf een langzaam dooddraaiende turbine.

Er is geen hoop en geen vergeving voor dit al.
Wel zijn er van die spaarzame momenten
Dat je even lacht, gelooft in dit Heelal.
Maar dat sterft dan wel door Gebrek aan Centen.

bernadette neelissen