Passionate. Jaargang 2

[p. 15]

[Wij zaten in de kamer]

wij zaten in de kamer
met ernst en lichte ironie
spraken we over toen en nu
een vleugje melancholie

de avond reeg de woorden
violen zwollen aan
composities verbonden ons
als sterren in hun baan

op een vierkante meter
brachten wij uren door
oog in oog in oog
jouw woord mijn gehoor

zeg me niet van niet
grip verloor gestaag
de broze ondergrond
ooit dansten wij in praag

Giel van Strien