Parmentier. Jaargang 16

[p. 105]

Hans Groenewegen
Bestemmingen

van dat ze wisten afgewend, weven zuurstofresten tot een ademnet. bergen nog een amechtige ziel - zo waarheen, zo waarvoor, zo hiermee bewogen.

zie je hen haar wiegen, haar borg zijn,
luchtwacht, wil, kun je dat. aangenomen,
longstaat. heb je een tweede adem
voor wat lechtwerk. een luchtnest.
heb je dwarsfluiten, ademladders
voor winterlicht, een onvergetelijke
pijn aan het nabije in rook op gaan.
kun je dat, jezelf laten stikken.

ten einde blijven hangen of in deze staat achtergelaten, dat te weten zou noodzakelijk zijn - zegt die, maar daar en daarom, maar die zegt

net voorbij de vingers reiken gaas
waarachter die of dat in mij dit deinen
deinen doet - maar weten, nu ik kijk
en kijk zonder te zien moet ik weten
voor wie, waarvoor ik terugdeins, wie
ik bedreig door hier gedeisd te blijven
eten, drinken, vrijen; louter door mijn
adem te halen uit de laatste adem

tot hier toe en nu verder

verder

[p. 106]

ontstemmingen

vanonder de kierende wand in een windkolk een vlinder

waarom laten gelden waaraan precisie ontbreekt - locatie richting naam

dagpauwoog warrelt in tochtgolf omhoog zuidzuidwestwand woonboot 13 steiger ß
neer op de vlonder een regenvlaag slaat hem
boven de waterfilm een vleugelvod flapt onregelmatig

waarom vraag opgepakt maar pretentie hernomen -

melodielijn hetekenisknopen suggestie

vanwege het koerende het koeren koeren koeren koeren koeren bloeden onbevattelijk koeren
het moeten blijven kijken in de gestage regen, of, door één voet te verzetten, lijden aannemen

waarom evenmin een doordat, daarentegen of desnoods geen reden - rededoof redegeven

vanwege het onstelpbaar koerende koeren dat uit het havenhoofd klokt