Hugo Bousset (voorzitter), Astrid Lampe en Bertram Mourits
Literaire prijs van de provincie Gelderland 2007
Juryrapport
In opdracht van de provincie Gelderland organiseerden literair tijdschrift Parmentier en literair festival De Wintertuin de Literaire Prijs van de provincie Gelderland 2007, die deze keer in het teken stond van ‘Reizen in het hoofd’. Dit thema is losjes geïnspireerd op Gerrit Paapes imaginaire reisverhaal Reize door het Aapenland, waarvan onlangs een heruitgave verscheen. Wie mee wilde dingen naar de prijs, kon een kort verhaal of drie gedichten insturen. Uit de meer dan 180 inzendingen selecteerde de redactie van Parmentier 10 kandidaten voor de ‘shortlist’ waaruit de vakjury de uiteindelijke winnaars mocht kiezen.
De jury vindt het niveau van de inzendingen over het algemeen redelijk. Wat echter opvalt is dat veel aspirant-schrijvers nogal ‘uitleggerig’ te werk gaan en soms ook wat braaf zijn in de uitwerking van het thema. Naar de mening van de jury zouden deze schrijvers misschien wat meer mogen vertrouwen op de kracht van de taal, en op die van de suggestie: het aloude adagium ‘showing not telling’ verdient hoe dan ook navolging - zintuigen worden graag geprikkeld.
De winnaar van het beste Gelderse Debuut richt zich op de zintuigen. Bij hem kan het verorberen van een aardappel tot een gebeurtenis van formaat uitgroeien, compleet met bespiegelingen over zijn en tijd. Daarnaast maakt het geraffineerde spel met perspectieven het verhaal ‘De kool en de geit’ van Joop Schaminée tot een prikkelende en verfrissende leeservaring die de toekenning van de prijs voor het beste Gelderse Debuut rechtvaardigt.
Ook de winnaar van de Literaire Prijs van de provincie Gelderland 2007 durft te vertrouwen op de verbeeldingskracht. Zijn drie gedichten geven niet onmiddellijk al hun geheimen prijs, maar verdragen lezing en hérlezing. Ze houden de mythe van de poëzie in stand, zonder te vervallen in (op den duur oplosbare) raadsels. ‘Alleen de hoofdveldslagen bij het voorlezen kies in kaart brengen,’ stelt de dichter. De lezer is getuige van een ‘verwijdering oproepbaar in fragmenten’, een ‘innerlijk gedeeld asiel’ en begrijpt: ‘zo klap je het vizier naar binnen’. Het ‘innerlijk front’ stemt niet tot larmoyante ontboezemingen, maar eerder tot ‘een zonnige decadentieoefening’. In dit licht zouden we misschien het ontplooien van een ‘gevoel voor hoofdrekenen’ als zonnig decadent mogen aanmerken. Of onze verbazing wanneer we mythische en zondige symbolen zien groeien tot een verzameling pictogrammen. De botsende stijlregisters gecombineerd met een verrassend beeldgebruik en een soms haast apodictische resonans maken de cyclus ‘Het grote kwijtraken’ van Willi Fraikin tot de onbetwiste winnaar van de Literaire Prijs van de provincie Gelderland 2007.
Auteursrechtelijk beschermd