[Nummer 3]
Van de redactie
Een waarschuwing vooraf. Dit dossier bevat een surplus aan zwarte gal. De samenstellers, mediëvist Johan Oosterman en Parmentier-medewerker Floor van Renssen, raden de lezer aan niet meer dan twee bijdragen per dag tot zich te nemen: een hogere dosering kan leiden tot een acuut geval van zwaarmoedigheid, spleen, ennui, Weltschmerz, torpiditeit, saudade, of hoe men deze ‘heilige ziekte’ verder ook wil noemen... Directe aanleiding voor dit dossier vormt de tentoonstelling Melancholie - Waanzin en talent in West-Europa die recentelijk eerst in Galeries nationales du Grand Palais te Parijs en daarna in de Neue Nationalgalerie te Berlijn te bezichten was. Aan de hand van de lijvige tentoonstellingscatalogus geven Rob van de Schoor en zijn studenten een globale beschrijving van de verbeelding van krankzinnigheid in de Nederlandse literatuur van het begin van de negentiende eeuw tot in de twintigste eeuw. Proza is er van Luuk Gruwez en Stijn van der Loo. Hun verhalen zijn tegelijk zwaar op de hand en lichtvoetig. Saskia de Jong en Robert Van Ruyssevelt schreven gedichten waarover hetzelfde beweerd kan worden: melancholie in optima forma. Parmentier-medewerker Gaston Franssen schrijft over hoofse lyriek, melancholie en verliefdheid, drie discoursvarianten die elkaar aan de praat proberen te houden. Jan Lauwereyns en Arnoud van Adrichem schreven samen het essay ‘Zwartgalligheid en de vluchtreflex’. Op een burtoniaanse melodie dansen zij hun zwaarmoedige dans met alle schijnbewegingen en pirouetten van dien. Carl De Strycker onderzoekt ten slotte de melancholie in het werk van Paul Celan.
En verder? Nieuwe gedichten van Nachoem M. Wijnberg, Hans Groenewegen en Frans Budé. De poëzie van de laatste wordt op www.literairtijdschriftparmentier.nl geflankeerd door een diepgravend essay van de hand van Rob Molin.
In zijn essay ‘De poëzie van de cinema, de cinema van de poëzie’ beweegt Peter Verstraten zich voorts op het breukvlak van twee kunstdisciplines, de film en de poëzie; een vruchtbaar gebied waar de film de poëzie verklaart en, andersom, hoe de poëzie inwerkt op de cinema. Tot slot: in zijn vaste poëzierubriek s.s.t.t. behandelt Marc Kregting onder andere de nostalgie, een affect dat in de verte verwant lijkt met de melancholie.
Auteursrechtelijk beschermd