Parmentier. Jaargang 14

[p. 67]

Joep Kuiper
Eetbaar is de adem

Ik ben niet geboren moeder;
stop met baren - het zweet is afwezig
bloed zoals mijn lichaam dat danst op het ritme
van mijn hart het warmste nog
onder de kouden
maar het meest omvangrijke als longen
die zich geen lucht herinneren een web
van water troebel van de honger honger

eetbaar is de adem van een mens het roze
van zijn huid zoals zwart
zich onderscheidt van wit en wit zich
niet van zwart - ja de meest omvangrijke kleur
ben ik de kleurloze mens

alsof ik uit elkaar klim zonder een beweging
te beleven.
Liever dan te worden gebaard bleef ik geboren.