Parmentier. Jaargang 13

[p. 16]

Johanna Kruit

Moeder

Ik droomde dat ik wakker werd
en naast mijn bed zat jij
alsof je nooit was weggeweest
en alles wat ik nog niet wist
vertelde je aan mij.

Stil lag ik wakker in mijn droom
en zag je mooie haar
de koude tranen op mijn wang
maakten mijn droom nog extra lang
en jij, jij zat daar maar.

Toen was je weg, ik droomde door
maar wist terwijl ik sliep
dat jij me altijd horen zou
wanneer ik om je riep.

[p. 17]

Volle maan

De avond is oud
en de maan klimt omhoog
de sterren gaan mee
in een wijde boog.

De huizen zijn stil
en de mensen gaan slapen
maar ik moet naar de zee
om met golven te praten.

Want diep in de nacht
vertelt water verhalen
en daar wil ik naar toe
om ze straks te vertalen.

Daarna zal ik slapen
gewiegd door de wind
tot morgen de wereld
opnieuw begint.

[p. 18]

Verdwaald

Avond was het
regen liep door de straten
mensen onvindbaar.

Angstig werd het
wind aarzelde op het plein
hield zich onzichtbaar.

Donker was het
niemand wist waar ik heen ging.
Waar zou ik heen gaan?

[p. 19]

Klein sprookje

Kom, zei het meisje
de maan staat te fluiten
geef me je hand
dan gaan we naar buiten.

Nee, zei de prins
en hij keek naar de nacht
wat zou er nog zijn
dat daarginds op me wacht?

Kom, zei het meisje
de avond is lang
nee, zei de prins
want ik voel me te bang.

Geef me de tijd
want ik kan niet meer zingen
geef me wat woorden
en voeg ze tot zinnen.

Zinnen die zeggen
hoe verder te gaan.

Goed, zei het meisje
ik geef je de maan.

[p. 20]

In de nacht

Vannacht zei mijn moeder
en klom uit haar graf
die oorlog duurt langer
dan ooit iemand dacht.

Je vader en ik
wij kunnen niet slapen
door al dat lawaai
van bommen, granaten.

Ook horen we vaak
kleine kinderen huilen
die wil ik gaan halen
ze kunnen hier schuilen.

Ze klopte haar schort
en het zand uit haar haar
en lachte strijdlustig:
ziezo, ik ben klaar!

[p. 21]

Broertje Troubadour

Mezelf verstopt
weggeslopen door het duin
maar hoor, in het lied van de nachtegaal
zingt hij.

Mezelf verstopt
weggekropen in een tuin
maar hoor, in de kruin van de notelaar
zingt hij.

Stilte komt niet meer tot rust:
broertje dat ik wakker kus
ik hou me groot.

Broertje dood.