Parmentier. Jaargang 13

[p. 9]

Lut de Block
Magret de Canard
Een tweeluik

1 Du côté de canard

Wat herinnert vlees zich - je hand
op mijn borst, je hand wikt en weegt
en vermeit zich. Het vet verhult naaktheid
tempert begeerte. Herinneringen
als kopergroen kroos in een vijver
geurig als bedstro, buikig als bloed.

Je snijdt mijn deklaag weg, ontbloot
mijn zwellend vlees vol rauwe lust.
Een geilheid broedt hier, donzig en
dreinend, een luchtbel wroet zich
naar boven. Hartstocht proeft het zout
van vingers en vliezen
geuren van grassen
en vogelgeritsel.

Van botten en binding ontdaan
glijd ik de baarmoederhel binnen.
Een monding om in te verzinken
een mond die zich opent en sluit.

[p. 10]

2 La recette

Neem vier personen met vleselijke lusten en
vier malse magrets de canard. Zet de eersten
op sherry, une suze, pastis, bloody mary. Laat
chambreren, breng op smaak met iets pittigs:
amuse-gueule, olijf, een radijsje of twee.

Concentreer nu op de eend, neem het mes,
de filets en laat een duimdikke vetlaag intact.
Hanteer nu het zoutvat als ware het wierook.
Kwispel Pontificaal maar zorg dat je lippen
niet kloven. Nu moet er de eend aan geloven.

Leg op de rooster, het Paarsnaakte vlees op
het staal de vetlaag beschermend naar boven.
Ze hunkert naar oven, ze knispert van zeezout
en hitte, sijpelt zich gaar in haar vet. Gun haar
dertien dieproze minuten en laat even bekomen.

Snij aan en dien op met voornoemde personen.
Arroseer dit voltallig gezelschap met wijn.
Geen entre deux mers, een bordeaux.
Daal in je kelder en in het verleden en
laat het een uitgelezen, volle bourgogne zijn.