Parmentier. Jaargang 13

[p. 83]

Benne van der Velde

Vleesberg

Het was te duur, dus
uit een werpkoe = in een kist.

Het ging te traag, dus
geen gras maar vermalen soortgenoot.

Het werd soms té gek zo, dus
afgemaakt en afgespoten.

Het was te omslachtig, dus
aan de lopende band tot kotelet.

Wij kissebissen over waar hun vlees goedkoper is,
hebben de mond vol van dierenrechten.

Stierengevecht

Niets is te duur, dus
uit de prijskoe = in de weidse wei.

Niets gaat te traag, dus
over en weer naar groener gras.

Niets is te gek, dus
opgetuigd en schoon geborsteld.

Niets is te omslachtig, dus
onder gejuich naar de eeuwige roem.

Zij laten hen de huid duur verkopen,
hebben het over moed, de strijd beslechten.

Wij? Wij hebben onze mond vol ván dierenrechten.

[p. 84]

 

Ik trek een dood blad van je af.

 

Het groeit weer aan, ik heradem.

 

Verse zuurstof om te schreeuwen.

 

 

 

Ik ben koud, jij laat alles vallen

 

kaal en kwetsbaar sta je daar.

 

Ik ontdooi. Jij bloeit op.

 

 

 

Je kan niet meer, schiet geen wortel

 

in mijn potje. Je wilt groeien

 

in het open, vrije bos. Ik snoei je.

 

 

 

Jíj bent weer begonnen, takkenwijf.