Parmentier. Jaargang 13(2004)– [tijdschrift] Parmentier– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 80] [p. 80] Karlijn Groet Sekslam het is een wedstrijd die ik al jaren niet verlies, zie je ronde één bestaat uit zoenen hier wordt het volgende bepaald als ik 't hardst kus speel ik door maar heb je al verloren met mij eronder wordt het leuk want boven mag je minder ronde twee is dus de keuze tussen overwinnend verder kussen of je als loser laten neuken van mij win je alleen maar van jezelf nog niemand heeft de regels aangepast in ronde drie het spel uit me verkracht de handdoek weer om af te vegen verloren in mijn hoekje ik win omdat ik vals speel en daar heel goed in ben ze verliezen zich te veel in mij dat weet ik wel [pagina 81] [p. 81] kun je een stukje opschuiven dat wou ze niet geloof ik zowiezo niet erg graag het was ook haar vriend waar ik op uit was en met opschuiven bedoelde ik eigenlijk oprotten en als ik heel eerlijk ben kwam los op in die bank een stuk dichter bij de waarheid weet dat dan maar eens uit je stem te houden zij haalde het er feilloos uit en schoof veel dichter haar hem toe haar plaats alsnog aan mij afstaand nu dwong beleefdheid mij naast haar en al was zij ook zo eng nog niet een trio moet zo'n stel maar net op zitten wachten na het slurpen van mijn drankje en wat kluiven op mijn nagels en wat gluren langs dat hoofd dat zij steeds verschoof [pagina 82] [p. 82] besloot ik dat hij toch zo leuk niet was en zij een echte bitch want soort zoekt soort en ik stond op op de W.C. zag ik mijn moeder in de spiegel ik kotste haar uit en ben alleen naar huis gegaan Vorige Volgende