Parnassus, dat is den Blijen-bergh
(1623)–Anoniem Parnassus, dat is den Blijen-bergh–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Graces au bon petit Iesus.Lof Iesu die tot ons profijt
Op desen tijt,
Ghedaelt zijt mijn uyt ws Vaders schoot
Om te verdraghen
Naer luttel daghen
De bitter doot.
Laet ons met eenen blijden moet
Nu eens beginnen
V te beminnen
O Iesu soet.
Ghy comt ter werelt naeckt en bloot
In grooten noot,
En achterlaet ‘shemels playsier
Om deur u lijden
Ojns te bevrijden
Van ‘thelsche vier. Laet ons, etc.
Aensiet o menschen hoe dit kijnt
Sy selven pijnt,
En maeckt hem cleyn in ’s menschen schijnt
Om haer te trecken
| |
[pagina 147]
| |
En te verwecken
Om kleyn te zijn. Laet ons, etc.
Siet oft ghy sulckn een liefde vindt
Godt wort een kindt,
Die eeuwigh was wordt inden tijdt,
Een creature
Vyt liefde pure
Tot ons profijt. Laet ons, etc.
Wie heeft sulck wonder oyt ghehoort
Vleesch wordt het woort,
En onsen Vader op dit pas
Wordt onsen broeder;
Een maeght sijn moeder
Wiens kint sy was. Laet ons, etc.
In’t cribbeken wert hy gheleyt,
Wiens maiesteyt
De Coninghen te boven gaet
Die wert ghewonden
Die heeft ontbonden
Al ons misdaet, Laet ons, etc.
Met woorden toonen sijn verdriet
En kan hy niet,
Maer sijn kleyn ooghskens zijn vervult
Met vele tranen
Om te vermanen
Des menschen schult. Laet ons, etc.
O Moeder Godts en laet ons niet
In ons verdriet,
Maer op dat wy sonder misdaet
V Soon behaghen,
Van ons verjaghen
Wilt alle quaet. Laet ons, etc.
Iesus die tot ons nu ter tijdt
Ghecomen zijt,
Wy bidden u gheeft ons den loon
Dat naer dit lijden
| |
[pagina 148]
| |
Wy ons verblijden
In uwen throon.
Laet ons met eenen blijden thoon
Nu eens beghinnen, etc.
|
|