Parnassus, dat is den Blijen-bergh


Een ander gheestelijck liedeken.
Op de wijse: Noch weet ick ses lustighe hoeren. Ghy Catholijcken allegader Stiert u herten totten Heer, Hy is den herder en bewaerder Van u zielen swack en teer: Hy heeft ghestelt Sijn ziel in’t velt, Om sijn schapen // ende knapen Te verlossen met ghewelt. Als sy verre verloren waren Heeft hy-se minnelijck ghesocht, Om in een koye te vergaren, Op sijn schouderen ghebrocht. Het viel hem swaer En suer veurwaer, Hy was vermoet // want water en bloet
[pagina 78]
Heeft hy ghesweet, ‘tis openbaer Ons en sal hier niet ontbreken Inde weyde daer hy ons voedt, Als wy van sonden zijn gheweken, En gheraeckt in sijn behoedt, Sijn vleesch en bloet Wt liefden soet Tot spijs en dranck // sonder bedwanck, Verleent ons desen heder goet. Hy is bereet om ons te wijsen Onsen padt ter saligheydt, Met sijn exempel en advijsen Die hy gheeft in deughtsaemheydt! Als hy castijdt, Zijt vry verblijdt, Wilt niet claghen // want sijn slaghen En gheschieden niet met nijdt. Den Prins der herders hoogh ghepresen Moeten wy alle volghen naer, Hy sal ons beschermer wesen Veur ons vyanden allegaer, In ‘shemels pleyn Sal hy certeyn Ons gheleyden // met vermeyden, Mint hem alle groot en cleyn. F.G.S.B.