Parnassus, dat is den Blijen-bergh

Den Lof-sanck Marie.

Op de voys des Liedts van dry Advocaten.

Mijn siele maeckt nu groot den Heere:/:
En mijnen gheest verheught hem seere,

Al inden Schepper mijn

En Salichmaker fijn,

Die boven al moet zijn verheven,

Verstaet mijn reden wel,

Het is weerdt dat ick t’vertell.

D’ootmoedicheydt sonder berouwen:/:
Van sijne dienstmaeght hy comt aenschouwen,

Daerom soo sullen my,

Alle gheslachten vry,

Salich en groot voortaen gaen achten

Verstaet de reden wel, &c.

[p. 42]

 

Seer groote dinghen wel bedreven:/:

 

Heeft hy ghedaen en my ghegheven,

 

En sijnen naem seer wijt,

 

Is heylich t’alder tijt,

 

Op aertrijcxk en in d’Hemelen hooghe

 

Verstaet mijn reden wel, etc.

 

 

 

En van gheslachte tot gheslachten:/:

 

Bermhertich zijn al sijn ghedachten,

 

Tot die met liefde soet,

 

Hem vreesen in t’ghemoet,

 

Want hy is goet en daer toe machtich,

 

Verstaet mijn reden wel, etc.

 

 

 

Deur sijnen arm sterck ende crachtich:/:

 

Heeft hy ghethoont sijn macht warachtich,

 

Met huns herten ghemoet,

 

’Twelck hun verheffen doet

 

Hevet hy verstroeyt d’hooverdighe prachtich,

 

Verstaet mijn reden wel, etc.

 

 

 

Machtighe uyt den stoel verdreven:/:

 

Ende d’ootmoedighe hoogh verheven

 

Die hongher hadden vroet

 

Heeft hy vervult met goet,

 

Rijcke weeldighe heeft hy bloot ghelaten,

 

Verstaet mijn reden wel, etc.

 

 

 

Israel heef thy oock ontfanghen:/:

 

Volghende sijn ghenadighe ganghen,

 

Ghelijck hy hooch ghelooft,

 

Ons’ Vaders heeft belooft,

 

Abraham en sijn saet ghedurich,

 

Verstaet de reden wel,

 

Het is weerdt dat ick’t vertel.

P.C.C.