Parnassus, dat is den Blijen-bergh


Een ander nieu Liedeken.
Op de wijse: Mijn beminde bloem, &c. Maria greyn // en claer fonteyn Vol gratie avondant V stralen reyn // ’n ‘shemels pleyn Bloeyen seer triumphant My aenschauwt // en bedauwt Met uwer ghenaden vloet Dat ick mach // nacht en dach Smaecken dat ghy smaecken doet: Want in hemelrijck Is niet uwes ghelijck Naest Godt dat hooghste goet.
[pagina 27]
Der Enghelen stem // in Bethlehem Maeckt uwen lof bekent Ierusalem // laet hooren hem Boven in s’hemels tent. Elck een prijst // en bewijst V Maria groote eer: Want u kindt // hooch bemint ’t Welck ghy baerden jonck en teer, Selfs in persoon Hooch al in den throon Heeft u verheven seer. Die wist wat quaet // den mensch aengaet Die u grootheyt onteert Want hy verlaet // s’hemels cieraet Die hem van u afkeert: V gheschiedt // gheen verdriet Want ghy zijt hooch boven al; Maer den dwaes // brenght eylaes Hem selven in ’t helsche dal. Al wat hy kiest Die u hier verliest Dat treckt hem tot den val. Prince. Princersse groot // zijt ghy minoot Maria ghebenedijt Ick vrees gheen doot// noch gheen aenstoot Als ghy maer by my zijt: Swaer verdriet // en schaedt my niet: Want het streckt al tot een croon Wat ick ly // als ick my Maer verbind u persoon Als men vele lijdt Ende gheern strijdt Soo is Godt onsen loon A.I.