De historie van Partinoples, grave van Bleys

Hoe de Keyserinne ende de Grave hunnen maechdom verloren, ende wat sy hem beval te onderhouden.
Capittel VI.

Dit aldus gheseyt sijnde, bestonden sy met malkanderen te spelen, zo (c) datse beyde hunne maechdommen verloren, ende dat gheschiet sijnde, seyde de Keyserinne totten Grave: Nu Jonckheere en denck niet, al hebdy uwen wille met my ghedaen, dat ghy my tot uwen ghebode hebt, daerom siet toe dat ghy wel hout 't ghene dat ghy my ghelooft² hebt, oft ist dat ghy mijnen lichame eenichsins ontdeckt om dat te siene, soo sal ick u oneerlijcken doen sterven, want ick gheenen mensche ter werelt en ontsie noch en vreese³ dan Godt. Ghy meucht wel segghen dat ghy een lief hebt Melior gheheeten, maer wacht u wel mijnen lichame te ontdecken, soo sal u van my groote eere gheschien, u ghevende alle 't ghene dat ghy begeert, 't sy gout, silver, Juweelen, peerlen, kleederen, of watter [B] sy: daerom begheert van my al dat ghy wilt, 't sal u terstondt bereet sijn, ende u Peert dat

2 beloofd.

3 ducht, noch vrees.

[p. 15]

ghy hier ghebracht hebt, is wel bewaert van mijn suster Uracla die u seer gheerne sien soude, maer sy en mach u niet sien voor dat de twee jaren ghepasseert sijn. Nae dese woorden is de Keyserinne opgestaen gaende voor den daghe tot haer Suster Uracla die sy op haer bedde vant, totter welcker sy seyde: Suster staet op, gaet in mijn kamer en haelt des Jonckheers kleeren die hy daer gebracht heeft, ende draecht hem ander kostelijcke kleederen, d'welck sy also dede, die liggende op den zetel, die inde kamer stondt neven 't bedde daer de Grave op lach, ende Uracla sach over al, maer sy en konde hem niet ghesien.