Het oudt Haerlems liedt-boeck, inhoudende vele historiale ende amoureuse liedekens
(1680)–Anoniem Oudt Haerlems liede-boek, Het–
AuteursrechtvrijWijse: De soete Somers tijden, &c.
AUroor klam op sijn wagen,
Doen Phebus voer uyt jagen,
Vroegh in de morgen-stont;
Maer hy geen Wilt en vondt,
Dan eene uyt-genomen,
Sach hy onder de Boomen
| |
[pagina 77]
| |
 Seer eenigh in het Velt,
Daer sijn hert was op-gestelt.
Het was sijn Liefken reyne,
Die sat aen een Fonteyne,
Onder het groen Geboomt,
En daer het Beeckjen stroomt,
Seer dicht aen eender Heyde,
En by een Klaver-weyde,
Om plucken Bloemkens schoon,
Ia kruyden fray van toon.
| |
[pagina 78]
| |
Hy sey mijn Liefken reyne,
Wat maeckt ghy hier alleyne,
Eenigh in 't woeste Wout,
Onder dit groen gebout?
Om my wat te vermeyen
Onder de groene weyen,
Dus stelt u hier wat neer,
Aenschout na u begeer.
Dees' Christalijne vlieten,
Seer overvloeyend' gieten;
Als van het Pluym-gediert,
Dat vrolijck tiereliert:
Om dat de Son komt naken,
't Schijnt alles te vermaken:
De Vogels soet van tael,
Met naem de Nachtegael.
Die laet hem lieflijck hooren,
Hoe ruyckt de groene dooren,
Seer lieflijck ende schoon
Staet oock des Hemels Throon:
Ia lief aenschout te degen,
Hoe dat de groene wegen,
Met Bloemkens staen beplant,
Tot aen den Beken-kant.
Aensiet mijn Lief met hoopen,
Hoe de Konijnkens loopen,
Van d'eene Duyn in d'aer,
En springen op malkaer;
Aensiet het lieflijck paren
Al van de Oyevaren,
Putoors en Krayen mee,
Sy gaen al twee en twee.
De Duyf al met sijn gaeytje,
De Koeckoeck met sijn maeytje,
Patrijsen goet van aert,
't Is alles wel gepaert:
Ach mocht ick met u paren
Gelijck de Oyevaren,
Of als de Tortel-duyf,
Al met sijn staende kuyf.
Ben ick voor u geboren
Mijn Herder uytverkoren,
| |
[pagina 79]
| |
En heeft het Godt versien,
Mijn Lief 't sal wel geschien,
Dus wilt de tijt verbeyden,
En laet ons van hier scheyden.
Tot morgen ochtent ree,
Soo voeght u hier ter stee.
De Goden u behoeden,
Ick sal my voorders spoeden
Morgen by die Fonteyn,
En by de beke reyn,
Om u daer te verbeyden,
Hier in de groene weyden,
En voeden mijn gedacht,
Daer ick uw' komst verwacht.
EYNDE. |
|