Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CXXXVI. [Mey, dijn vro beghinnen]

Mey, dijn vro beghinnen
Sinc mir in de zinnen,
Dus ich moet leeren minnen
Ende draghen last allein.

April, dijn dach int leste
In mijn hertze veste
Een zien vor talre beste;
Mine wart ic lief nie ein.

Dat lief comt mir te leide,
Nu ich des ziens afsceide,
Ende sonder troost verbeide;
So drouve als ich nie ghein.

Ach, lieflich mey, verhueghet
Mijn hertze mit huerer dueghet;
Want mich niet el ghenueghet
Dan al begheren rein.

Af denk mir aermer claghen,
Werlich in caent verdraghen;
Vrouwe, laes doch dir behaghen
Mijn truwich hertzen wein.

[p. 220]

 

Ein woort van dijnre lieve,

 

Lost mir van allen grieve;

 

Heer God, of ict bezieve,

 

So waer mijn trueren clein.

 

 

 

Ach mei, doe up mi dauwen

 

Een lieflic woort van trauwen,

 

Sech huer vor alle vrouwen,

 

Das icht nu trauwen mein.