Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CII. [Naer dattu haes de herte mijn]

Naer dattu haes de herte mijn
Aen dir ghewald, vrau minnentlijch,
Unde ich el niemens bin dan dijn,
So troost mi, beilde wivelijch.
Si blide ende vro, want ichs dir gan,
So willich vroylich zinghen dan,
Ende bliven dijn ghetruwelijch.

Vor al lieft mir dijn wijflic scijn,
Als icht mach scauwen vriendelijch;
Nacht ende dach so lidich pijn,
Sonder als ic bem bi dijch.

Na dattu haes, enz.

Wanneer ich niet bi dir mach zijn,
Rouwich verlanghen es in mich;
Hets recht ic bem dijn eighijn,
Ende blive in trauwen zekerlijch.
Wes blide ende vro, want ichs dir gan,
Nu willic vroylic zinghen dan,
Ende bliven dijn ghetruwelijch.

Na dattu haes, enz.