Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

[p. 146]

LXXVIII. [Die liefste jonst van erderijch]

Die liefste jonst van erderijch,
Dats minne
Van tween, die bliven eens ghelijc
Van zinne.
Here God, helpt mi dat ic ghewinne
De jonst allein,
Die ic begher, wes ich beghinne,
In trauwen rein.

Mijn hertze aet minnentlijch ghevaen
Een vrauwe;
Haer willic wesen onderdaen
Up trauwe.
Mi huecht veil bet als ic se aenscauwe
Dan ervich goet;
Soe es alleine die mi den rauwe
Verdriven doet.

Op erde en soude men zoeter wijf
Niet vinden;
In haer willic ziele ende lijf
Vast binden.
Ic hope so wils mi onderwinden,
Des bein ic vro;
Wat zi mi jan of toe wil zinden
Ic wilt alzo.

[p. 147]

 

Alle duechden sijn haer an

 

Gheboren,

 

Anders blevic arem man

 

Verloren.

 

In haren dienst bem ic bezworen

 

Eighin vry;

 

Sorge ende pijn ende allen toren

 

Verdrijft zoe mi.

 

 

 

Die liefste jonst, enz.