Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

LXIV. [Hoe mochtic leven sonder rauwe]

Hoe mochtic leven sonder rauwe,
Als trueren moet mijn liefste vrauwe;
Want onser beider zin es een.
Als soes mi jan ic vruecht gelauwe;
Soe es mijn liefste ende liever geen.

[p. 132]

 

Ghestadicheit ende vaste trauwe,

 

Dit es daer ic niet in en flauwe;

 

Want hets mijn ervelike leen.

 

 

 

Hoe mochtic leven sonder rauwe, enz.

 

 

 

Lief, als ic u vroilic scauwe,

 

Mids uwen troosteliken dauwe,

 

Al ware dat herte mijn een steen,

 

Het soude ondoen in sulken bauwe;

 

Du best mijn liefste ende liever geen.

 

 

 

Hoe mochtic leven sonder rauwe, enz.