Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

[p. 128]

LX. [Nieuwe jaer, in vruechden rijch]

Nieuwe jaer, in vruechden rijch,
Weinscic der liefster minnentlijch,
Met hertzen ende met zinne;
In haer ghewaldt so gevich mich,
Met gansen wille zekerlich,
Mijns hertzen keyzerinne,
Du best mijns vruechts gewinne.

Mijn liefste reine, ghelooft mi das,
Want ich dijns waerlich nie vergas;
Noch blivic di ghestade
Vor al dat es of ye ghewas.
Mijn herte en rustet niewer bas
Dan in dire ghenade,
In trauwen, vro ende spade.

Dit nieuwe zalich vroilic jaer,
Daer toe al die mi volghen naer,
Blive in dire ghewalde;
So waer ic bin, of hier of daer,
Mijn hertze die es di even naer,
Mijn vruecht ic van di halde,
Met minnentliker zalde.

[p. 129]

 

Salich, vroilich, minlich wijf,

 

Du best al mijns leits verdrijf,

 

Hoe salstu mi dan laten.

 

In minnen mi ghestade blijf,

 

Ende acht up geen onsteidich kijf,

 

Ne wilt mi nummer haten,

 

Dune vints mi buten maten.