Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen
(1849)–Anoniem Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten– Auteursrechtvrij
[pagina 70]
| |
Sone willich voort up erderijch
Met onsteide niet vorder gaen;
Maer ghetrauwelijc vulstaen
In al mijn doghen groot ende clein.
Dordi allein,
Ende anders ghein,
So hanich tlast in mi ontfaen.
Soe hout mijn hertze in vruechden rijch,
Haer anscijn es so wel ghedaen;
Ich wil haer dienen zekerlijch
Met trouwen sonder avelaen,
Myne houtsi nu ghevaen.
Of ic der vrouwen minnentlijch
Hertze ende zin, enz.
Wie soudso mi dan doen bezwijch,
Mijn hertze en zin di nicht ontgaen,
Up erde bestu mijn hemelrijch,
Ic dinke om haer wes ich vermaen;
Al mijn leit mach si verslaen
Met harer zoetzer worden ein.
O vrouwe rein,
Sijt mer ghemein,
Ich blive di eewich onderdaen.
Of ich der vrouwen, enz.
|
|