De van den hemel afgebeeden, in alle verdrukking, nog bloeiënden Oranjeboom

No. 7.
Op de blyde inkomst van het vorstelyk huis in 's Hage.

Op de Wys van: Jan van Doorn.

1.

Een best Lied zal ik zingen gaan,
't Is van Oranje wilt verstaan,
Ho! Ho! vivat Oranje, vivat zyn Huis:
Weg met al 't Patriotsch gespuis,

Zy zyn tot gruis.

Vivat Oranje, vivat zyn Huis.

2.

Lang leev Oranje onzen Vorst,
Maar naar den drommel met Hansworst:
Ho! Ho! vivat Oranje, ook de Vorstin,
Die waard is onzer aller min,

Wat Engelin!

Vivat Oranje met zyn Vorstin.

3.

Hoe zag een ieder Hun niet graag,
Weer eindelyk koomen in den Haag:
Ho! ho! vivat Oranje, 't Vorstlyk Huis,
Wat hoor ik thans een bly gedruis,

't Is niet kwansuis,

't Is voor Oranje en 't Vorstlyk Huis.

4.

Ik sprong van vreugde, als ik zag,
Wat dat de Oranje min vermag;
Ho! ho! Haagsche Burgers, tot hun lof,
Trokken de Koets naar 't Binnenhof,

Wat blyheids stof,

'k Weet zulks 's Prinsen harten trof.

5.

Ik zag ook naar een korten tyd,
Dat niet min heeft myn hart verblyd:
Ho! ho! 't was Prins Willems Gemalin,
Die z'op die wys ook haalden in,

ô Kroonvorstin,

Wat kan niet onze Burgermin.

[p. 73]

6.

De Keezen zyn ter neer geveld,
De Prins in al zyn regt hersteld;
Ho! ho! laaten wy nu maar vrolyk zyn,
Zoo oud als jong, en groot en klyn:

Komt, geeft ons Wyn,

't Zal steeds Oranje Boven zyn.
Ex tempore.