De van den hemel afgebeeden, in alle verdrukking, nog bloeiënden Oranjeboom


No. 13. Nieuw Lied. Op het verderf van het exerceeren van de Patriotten. 1. Wel wat wonderbaare dingen, Die men thans beleeven moet, Gy zou van spyt uw vel uitspringen, Ja al was gy nog zoo goed, - Om dat al die Vryheids Zoonen, Thans zo wurmen met elkaêr, Heer wat zyn zy duivels raar bis.
2. Sy laên haar Vrouw en Kinders swerven, En beminnen de Snaphaan, Ja zy doene niet als werven, Waarom werd het dog gedaan, Maar Vrienden als gy het wild weeten, 't Is zoo als het spreekwoord zyt, Geld versoet den arbeid, bis.
3. Roept maar Vryheid Vryheids Zoonen, Wy zyn doof voor u geluid, Als Oranje weer zal koomen, Dan is al uw snoeven uit, Het beste dat ik u kan raaden, Houd uw stil want 't is uw schand, Hang u Snaphaam aan de want, bis.

[pagina 23]
4. Laat de Bloeddorst op ons klagen, d' Afgrond spuuwt zyn swadder uit, Laat vervolgzugt ons verjaagen, Heldenmoed word nooit gestuit, Voor Oranje alles te wagen, Is ons Vaderlandsch besluit, En onze Burger buit, bis.
5. Nimmer zullen wy gedoogen, Dat ons lieve Vaderland, Onse Vryheid ons vermoogen, Door een Moordrot word bemand, Stryd voor Willem behoed zyn Telgen, Steld verderf nu eens een paal, Sterf maar sterf in zeegenpraal, bis.