De van den hemel afgebeeden, in alle verdrukking, nog bloeiënden Oranjeboom

No. 5.
Lied van waare Beminnaars van onzen Teder-geliefden Erfstadhouder, Prins Willem de Vyfde en het Doorlugtig Huis van Orange.

1.

Wat ziet men thans als voor Nieuwigheeden

Door dat Patriots Geslacht?

Ik zie door dat zoort in alle Steeden

Hoe dat Orange word veracht.

Ik laat my door Prins Willem Geleiden.

Ik stry niet dan voor Oranjes Moet.

Oranje zal my altoos bevryden,

Oranje is in myn Hert en Bloet.   bis.

2.

Zy zoeken door Geweer en Wapen

Oranje te doen ondergaan,

Maar zo lang als wy nog niet en slaapen,

Schoppen wy hun nog naar de Maan.

Ik laat my door Prins Willem Geleiden,

Ik stry niet dan voor Oranjes Moet,

Oranje zal my altoos bevryden,

Oranje is in myn Hert en Bloet.   bis.

3.

Men hoort haar van de Vryheid Schreeuwen,

Maar die stem die past haar wel,

Die stem die zal haar nog doen beven,

By den Duivel in de Hel.

Ik laat my door Prins Willem Geleiden,

Ik stry niet dan voor Oranjes Moet,

Oranje zal my altoos bevryden,

Oranje is myn Hert en Bloet.   bis.

4.

Wel, wel, wat blinken nu die Heeren,

Maar haar tyd die is reeds zoo,

Men ziet haar met gescheurde Kleeren,

En die reeds slapen op het Stroo.

Ik laat my door Prins Willem Gelyden,

[p. 12]

 

Ik stry niet dan voor Oranjes Moet,

 

Oranje zal my altoos bevryden,

 

Oranje is myn Hart en Bloet.   bis.

5.

Wilt U dan nog wat meerder styven,

Maakt dat 'er niets meer aan en schort,

Dan zult Gy Capelles Nakroost blyven,

Tot dat de Duivel uw Drilmeester word,

Ik laat my door Prins Willem Geleiden,

Ik stry niet dan voor Oranjes Moet,

Oranje zal my altoos bevryden,

Oranje is myn Hart en Bloet,   bis,