Het Oranje vreugde-maal



[pagina 77]
Op de Wel-levende Hof-Joffer N. N.
Voys: de Dood van Phaëton. BEkoortet van mijn Ziel, Die my zo schoon beviel, In leven, daar door gy volmaakte Maagt, Mijn zin verpligt, en tot uw Min behaagt, Ik zoek in uw aanschijn Veel vreugden, ay wil my goedgunstig zijn. Pandore kom de Min ontmoeten, Wijl ik werd bestreen, Door uw Wel-levend heen. Weg dart’le Venus wijk, Voor haar die deugden-rijk, Uw Schoonheyd tart, en zonder misslag leeft, Hier is hy die aan ’t Hof veel luyster geeft, De preutschen Adeldom, Staat voor beleefdheyd van Mejoffer stom, Als zy begind haar Tong te roeren, En de Leden toond, Daar in Diana woond. Godinne die den Haag, Door zo een Minne-vlaag Ontsteeken hebt, ach! alderwaardste Bloem, Vergeefme die uw na verdienste roem, De schoonste Schoonheyd woond In haar, wiens Schoonheyd door de Deugd gekroond,
[pagina 78]
Hof-Joffers lokt, en derstze tarten, Voor den dag te treen Met haar Wel-levendheen. Ik wensch nu anders niet, Terwijl ik in verdriet, Mijn Leven slijt, als dat dit mag geschien, Dat ik uyt uw mag een afzetzel zien, Zo werd mijn hoop voldaan, Want Phoenix moet niet eerder ondergaan, Voor dat een ander rijst uyt d’Assche, Die na de Moeder aard, Waar van zy is gebaard.