Opwaartsche Wegen. Jaargang 17

[p. 425]

J.W. van Hulst.
Schuld en boete

Voor Q.A. de R.

Toen Christus met Maria Magdalena had gesproken,
werd zij uit de klauwen van zeven daemonen gebroken.

Uit de verdoemenis van den boze bevrijd
heeft zij Hem de kuisheid van haar leven gewijd.

In Jozefs hof heeft zij haar Bevrijder ontmoet
en Hem met een verwonderd Rabbouni begroet.

Maar Christus zei:
Maria, treed mij heden niet nader
want Ik ga U voor naar Mijn Vader;
doch wees gij van dit wonder de geheiligde stem
en verkondig Mijn overwinning aan vriend en verrader
in Jeruzalem.

Christus, Gij hebt deze begenadigde onder de

vrouwen het eeuwige leven beloofd!

Duldt Gij dan dat zij door iemand als Vestdijk

van haar kroon wordt beroofd?

[p. 426]

 

Magdalena,

 

verkwanselt gij in de nadagen van Pilatus

 

uw kuisheid voor een overspelige kus

 

aan Calligula?

 

 

 

Moet gij dan terwille van ons amusement

 

tot prostituée worden gelasterd door een litteraire bent?

 

 

 

Ondertussen is Vestdijk voor Menno ter Braak het troetel-

 

kind van de vaderlandse muze en hij vergelijkt hem met

 

Dostojewsky, zonder excuse.

 

 

 

God, laten wij ons op dit product niet krankzinnig staren,

 

maar laat nog eenmaal de daemonen in de zwijnen varen.

 

 

 

Want toen Gij met de ontuchtige Maria hadt gesproken,

 

hebt Gij haar - voor eeuwig! -

 

uit de klauwen van zeven daemonen gebroken.