Opwaartsche Wegen. Jaargang 15

[p. 275]

L. Ch. Mori
De astrologen

Wij moeten, Heer, wij kunnen anders niet!
's Lands grens ontsloot zich reeds, tijdeloos ver
Voorbij Uw rijk, Heer, mijlsver van Uw poort
Beheerschen wij 't bezit der naaste ster

Fonkeling, en nog van daar, zwerven wij heen
Op rondtocht, uit Uw hand vandaan, Uw licht,
Uw woord verloren, van Uw blik diep weg......
Onze getallen slaan als steenen in Uw schrift.

Zoo eens...... maar wij zijn nu oud en nooit nog
Zullen wij verwaten hoogtornen, want die zien
Aan het eind, dat eender bloemen zijn en eender
't Rijk, roepen om Gods valscherm onder het vallen.