Opwaartsche Wegen. Jaargang 14



[pagina 328]
H.M. van Randwijk Recidivist Zoo was die man, zijn naam ben ik vergeten, maar wat waar is moet worden gezegd, zeven maal heeft hij in de bajes gezeten en toen hij doodging heeft niemand hem afgelegd. Zijn moeder was een hoer, moest ik later hooren en zijn vader heeft hij nimmer gekend, en de eerste liefde, die hij ontving, was van een gore schlemiel, die hem opnam in zijn bent. Wie meer wil weten moet gaan naar de rechtbank, want daar staat het in geuren en kleuren vermeld, zeven maal heeft hij in de bajes gezeten, en de achtste maal zat hij tusschen twee bumpers bekneld. Toen was hij dood. - Maar één van zijn vrinden heeft op zijn graf deze woorden gezeid, dat hun makker altijd ‘Ons-Lief-Heertje’ beminde en nu vrij was tot in eeuwigheid. En niemand kan zeggen: Dit is een leugen, want niemand van ons heeft naast hem gestaan en het hemelrijk is voor hen die niet deugen en voor zondaars is Christus doodgegaan. En zoo gij dien man hebt veracht in dit leven, vreest niet als ge hem hierboven ontmoet, want de dief en de burger zijn er om 't even: twee zwarten gereinigd, door hetzelfde bloed.