Opwaartsche Wegen. Jaargang 13

[p. 179]

De stem des roependen
Jan Ietswaart

God riep hem in het ver en klein gehucht,
een kind nog, droomend met zijn groote oogen
naar vlinderpracht en bonte vogelvlucht,
en wolken, door de lentewind bewogen;

En dieper groeide ernst om deze dingen
en vele andere in zijn kinderziel,
tot het een bron werd, die in hem ging springen,
een dauw, die uit den hemel op hem viel;

Zóó brandt het vuur, als wind er over schiet
Zóó roept de koekkoek voor den regenval zijn lied;
Gods adem is alreê in 't bosch en trillend hout
vóór regen het open kruid bedauwt.