Opwaartsche Wegen. Jaargang 13

[p. 127]

Armenhof
Sjoerd Leiker

Achter het huis van ouden en armen
ligt een jonge tuin in licht en rood.

Een witte uitgebloeide man; hij raakt
zoo dicht aan dit leven, zoo dicht aan de dood;

gaat elke dag verloren in de vreugd
van een glimlach langs de lichte perken.

Hij is zoo blij met bloemen en boomen,
dat de anderen verbaasd het merken,

want ze leven zoo oud in de jonge tuin,
dat haar lichtheid hen niet meer kan bereiken.

Alleen de avond is er hun goed en vertrouwd,
als langzaam het zingende gaat wijken;

en de wind van jaren hun deel en vreugd
nog zacht in een boom ligt te neuren.

Dan is hun denken een wijlende gang,
langs een jonge tuin, naar Gods open deuren.