Opwaartsche Wegen. Jaargang 12

[p. 121]

De botsing
Jan H. de Groot

...... de inzittende pater-missionaris is aan de bekomen verwonding overleden.
(Krantenbericht).

Het is een bliksemsnel wegspringen uit de droom
van leven naar de sluimer van de dood.
(1/20 seconde afstand van weg tot boom)
Hij hangt in 't wrak. Gestold. Zijn hoofd bloedrood.

In prikkeldraadversperring stort een trouw soldaat,
Plotseling geschoten aan een doodstil front.
Geen aanval, geen bevel, geen huilende granaat.
Hij slaapt zwaar ademend en bloed gutst uit zijn mond.

Een blank signaal van vrede is zijn witte pij.
Boven de dood opstekende naar de zon.
Uitjuichende tot het leven over de woesternij
van staal en glas en d'om hulp schreeuwende claxon.