Opwaartsche Wegen. Jaargang 11

[p. 210]

[Gedichten van Jan H. Eekhout]

Kleine wijs
Jan H. Eekhout

Men zegt dat er engelen zijn,
kinderen zien ze in hun droomen,
maar als de kinderen ouder zijn
willen de engelen niet meer komen
omdat de engelen kinderen zijn
en zich voor de ouderen schromen.

Men zegt dat er engelen zijn,
engelen in blonde stoeten
en dat zij die geen kinderen zijn
eerst een leven lang moeten boeten
voor over den dood zij engelen zijn
en de kinderen ontmoeten.

[p. 211]

De blinde
Jan H. Eekhout

Stil zinnend ging hij door de kuische duisternis,
Die hij nu voortaan tot het einde zou behooren.
Al het voorbije werd hem droom en ongewis.
Wat waren licht en kleur? Was hij opnieuw geboren?

Hij bukte, greep een schelp, een kleine dorre tak,
En tastte teêr en fluisterde aarzelend beider namen
En zocht hun beeld dat lang geleden in hem brak
En vloeide vreemd met alle andere beelden samen.

Hij dacht: Ook dit bestaat, en het is méér dan nacht. -
En tak en schelp diep met het eigen Zijn omgevend
Vond hij verrast zichzelve in hen, glimlachte zacht,
En schouwde, en wist voorgoed de doode dingen levend.

Voor Dr. J. van Ham.