Opwaartsche Wegen. Jaargang 11

[p. 1]

[Opwaartsche Wegen 1933]

Comparatief
H. de Bruin

Het lauwe water der gedachten sabbelt
aan de kustzoom van een nevelig land,
waar de bakenlampen zwart zijn gebrand.
Het water is traag en nauwlijks gekabbeld.

Het vlot geen schuim en neemt geen overhand.
Het slibt en siepert stadig als bedrabbeld
spoelsel door de poriën van het zand,
uren van ebbe - tot het, uitgebabbeld,

roerloos in den nádag schemert als het wad, -
bezinkt, - en ópblinkt in een Zonnespat.