Opwaartsche Wegen. Jaargang 10

[p. 15]

Wachtend op de weide, God!
door Jan Roselaar.

Wachtend op de weide, God,
in een donkeren nacht,
wachtend op de weide, God,
tot het was volbracht!
en de sterren bleekten,
de sterren verzonken,
en de nacht werd tot purper,
van morgengoud dronken....

toen het kruis ter aarde neeg
bij morgenschijn,
was het of de aarde zweeg
om biddend te zijn;
wacht niet tot de zon genaakt,
wacht niet tot de wereld waakt,
gaat van den berg Golgotha,
Maria, Magdalena!

Wikkel in lijngewaad,
wentel den steen,
wasch zijn bebloed gelaat,
laat hem dan alleen....
laat hem dan eenzaam zijn,
laat hem gemeenzaam zijn
met den Vader, die hem toebereidt
voor nu en voor alle eeuwigheid....

1931.