Opwaartsche Wegen. Jaargang 7

[p. 361]

De weg
door J. de Wit.

Weet gij den weg, vriendin, dien wij zijn langs gegaan?

Alles was stil. Ik zag een vogel gaan
zwart tegen avondhemel aan.
Zonder gerucht
gleed hij aan d'overzij
der lucht
voorbij.
Toen bleven wij alleen.
Uw ogen waren donker
en onze harten raakten aan elkaar.

Zonder een woord zijn wij weer heengegaan.

Maar toen zich onze handen vonden,
niet lang daarna -
konden wij inniger niet zijn verbonden,
dan toen wij in den avond stonden,
de harten open voor elkaar.