Opwaartsche Wegen. Jaargang 7

[p. 23]

Op 't vliegveld
door A.J.D. van Oosten

Voor Leen.

Geknal, blauw-damp van gierend gas
in 't zwirrelend neergeslagen gras.

Het roofdier schudt zijn trotschen nek
een stormwind in den heeten bek.

Op 't rillend doek van 't trillend dek
een veege menschelijke vlek.

Een hoofd van leer, oogen van glas
een poppetje in een oliejas.

De motor dreunt in vollen gang
en woest weerklinkt een antwoord-zang

uit de open kooien der hangar
Suddely Poema - Jagoear.

Dan snerpt zijn hoogsten scherpsten schreeuw
hij scheert ten hemel als een meeuw.

De vogel vliegt waarheen hij wil
een snelle zwenk, en 't is weer stil.