Opwaartsche Wegen. Jaargang 6

[p. 386]

Avond in de stad
door W. Hessels.

't Is avond, de café's zijn licht,
het asfalt opent grotten licht en donker,
muziek danst uit 'n open deur en zwicht
en zwelt weer aan,
een siddrende vioolstreek raakt mijn hart.

Waarheen te gaan
in deze stroom van nacht en hel geflonker
nu alles luid is en mijn hart een ding
dat drijft zonder compas, een zwarte bark,
over het meer Herinnering....

De kromme stegen haken in den nacht,
vanuit de verte ruischt de stroom nog zacht,
een stille vrouw draagt als een lichte schat
haar kind, een klein verloren wezen -
muziek en liefde floersen om mijn hart -

Maar uit de open wonden van de stad
stijgt er een kreet tot God dat Hij geneze.